ў
і
лу́жына — назоўнік лу́жыцкі — прыметнік
канцэпт

лужынка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова лужынка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
лу́жынка

мн.  лу́жынкі
Родны
каго? чаго?
лу́жынкі

мн.  лу́жынак
Давальны
каму? чаму?
лу́жынцы

мн.  лу́жынкам
Вінавальны
каго? што?
лу́жынку

мн.  лу́жынкі
Творны
кім? чым?
лу́жынкай, лу́жынкаю

мн.  лу́жынкамі
Месны
у кім? у чым?
лу́жынцы

мн.  лу́жынках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

увабра́ць — з'есці ўсё без разбору, без астатку

Варэнікаў украінскіх з вішнямі я зараз бы цэлае вядро ўвабраў... (Даніленка)

Чалавек, які не даваў мне быць шчаслівым, — быў Я САМ.

Хто сказаў?

lužynka — беларуская лацінка

Слова лужынка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік лужынка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове лужычанін + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


лужны (5)

(9) субо́жынка

лужо́к (5)

(7) по́жынка

лу́жына (6)

(7) іржы́нка

лу́жыцкі (7)

(9) спружы́нка

лу́жыць (6)

(7) чужы́нка

лужыча́нін (9)

(8) свяжы́нка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

трускалка і трускаўка

чатджыпіці, ты п'яны, ідзі праспіся
AI — штукарскі інтэлект