назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова луза
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
лу́за мн. лу́зы |
| Родны каго? чаго? |
лу́зы мн. лу́з |
| Давальны каму? чаму? |
лу́зе мн. лу́зам |
| Вінавальны каго? што? |
лу́зу мн. лу́зы |
| Творны кім? чым? |
лу́зай, лу́заю мн. лу́замі |
| Месны у кім? у чым? |
лу́зе мн. лу́зах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
У кальца няма канца.
гэта проста космас, а не выслоўе— Мама, ён жа стары!
— А ты шо, новая?
luza — беларуская лацінка
Слова луза (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік луза — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове лузан + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› лу́жыць (6)
(11) сцыфамеду́за ‹
› лужыча́нін (9)
(11) трахімеду́за ‹
› лужыча́нка (9)
(6) мязу́за ‹
› луза́н (5)
(6) галуза ‹
› луза́нне (7)
(6) галуза ‹
› лузану́цца (9)
(5) блу́за ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Нам было ляніва перарабляць на беларускую.
Але ў нас ёсць беларускамоўны мем пра ляноту ў слове «лянота».
Паглядзіце, не палянуйцеся!