ў
і
сяльцо́ — назоўнік сяля́ва — назоўнік
канцэпт

сяльчанін

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
рознаскланяльны

праскланяць слова сяльчанін
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 сяльча́нін

мн.  сяльча́не
Родны
каго? чаго?		 сяльча́ніна

мн.  сяльча́н
Давальны
каму? чаму?		 сяльча́ніну

мн.  сяльча́нам
Вінавальны
каго? што?		 сяльча́ніна

мн.  сяльча́н
Творны
кім? чым?		 сяльча́нінам

мн.  сяльча́намі
Месны
у кім? у чым?		 сяльча́ніне

мн.  сяльча́нах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

на кані і пад канём — у самых разнастайных, прыемных і непрыемных сітуацыях (быць, пабываць і пад.)


— Тася, ты мне падабаешся.
— Вацусь, у цябе вельмі добры густ, але вельмі дрэнныя шансы.


siaĺčanin — беларуская лацінка

Слова сяльчанін (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік сяльчанін — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове сялява + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› сялі́ць (6)

(9) лужыча́нін ‹

› сяло́ (4)

(14) сербалужыча́нін ‹

› сяльцо́ (6)

(11) гамяльчанін ‹

› сяля́ва (6)

(13) аднасяльча́нін ‹

› Сяля́ва (6)

(8) макша́нін ‹

› сяля́віцкі (9)

(11) цыстатыані́н ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Мінск - нейрасетка - геральдыка Беларусі

Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Мінск