ў
і
лупі́ць — дзеяслоў лупле́нне — назоўнік
канцэпт

лупка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова лупка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
лу́пка

мн.  лу́пкі
Родны
каго? чаго?
лу́пкі

мн.  лу́пак
Давальны
каму? чаму?
лу́пцы

мн.  лу́пкам
Вінавальны
каго? што?
лу́пку

мн.  лу́пкі
Творны
кім? чым?
лу́пкай, лу́пкаю

мн.  лу́пкамі
Месны
у кім? у чым?
лу́пцы

мн.  лу́пках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

дадай у свой лексікон і працоўны чат:
даўбешка — пра тупога, някемлівага чалавека
доўбня / даўбня — пра няцямкага, дурнога чалавека
тупы як абух — някемлівы, неразумны

вандроўка па сінонімах

Шчыра кажучы, мне абсалютна ўсё роўна з мукой дранікі ці без. І нават з яйкам яны ці без. Мне любыя падабаюцца.


lupka — беларуская лацінка

Слова лупка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік лупка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове лупленне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


лупі́нне (7)

(7) вы́купка

лупі́цца (7)

(8) прыку́пка

лупі́ць (6)

(9) сельку́пка

лупле́нне (8)

(10) падкалу́пка

лу́плены (7)

(7) халу́пка

лу́плены (7)

(7) шалу́пка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

першы працоўны дзень