назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова лупка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
лу́пка мн. лу́пкі |
Родны каго? чаго? |
лу́пкі мн. лу́пак |
Давальны каму? чаму? |
лу́пцы мн. лу́пкам |
Вінавальны каго? што? |
лу́пку мн. лу́пкі |
Творны кім? чым? |
лу́пкай, лу́пкаю мн. лу́пкамі |
Месны у кім? у чым? |
лу́пцы мн. лу́пках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
дадай у свой лексікон і працоўны чат:
даўбешка — пра тупога, някемлівага чалавека
доўбня / даўбня — пра няцямкага, дурнога чалавека
тупы як абух — някемлівы, неразумны
Шчыра кажучы, мне абсалютна ўсё роўна з мукой дранікі ці без. І нават з яйкам яны ці без. Мне любыя падабаюцца.
lupka — беларуская лацінка
Слова лупка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік лупка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове лупленне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› лупі́нне (7)
(7) вы́купка ‹
› лупі́цца (7)
(8) прыку́пка ‹
› лупі́ць (6)
(9) сельку́пка ‹
› лупле́нне (8)
(10) падкалу́пка ‹
› лу́плены (7)
(7) халу́пка ‹
› лу́плены (7)
(7) шалу́пка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.