назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова лутка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
лу́тка мн. лу́ткі |
Родны каго? чаго? |
лу́ткі мн. лу́так |
Давальны каму? чаму? |
лу́тцы мн. лу́ткам |
Вінавальны каго? што? |
лу́тку мн. лу́ткі |
Творны кім? чым? |
лу́ткай, лу́ткаю мн. лу́ткамі |
Месны у кім? у чым? |
лу́тцы мн. лу́тках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Ласкавае слова — што дзень ясны.
Падвойныя стандарты: калі жанчына пераспіць з 10 мужчынамі, то яна сэксуальна разняволеная, а калі мужчына зробіць так, то яго назавуць підарам.
lutka — беларуская лацінка
Слова лутка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік лутка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове лухта + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› лу́сь (4)
(7) заку́тка ‹
› лу́т (3)
(8) прыку́тка ‹
› лу́тавы (6)
(6) яку́тка ‹
› Лу́ўр (4)
(7) ламу́тка ‹
› лу́ўрскі (7)
(9) баламу́тка ‹
› лухта́ (5)
(8) драму́тка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Пінск