ў
і
ма́нна — назоўнік ма́нны — прыметнік
канцэпт

маннік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова маннік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 ма́ннік

мн.  ма́ннікі
Родны
каго? чаго?		 ма́нніку

мн.  ма́ннікаў
Давальны
каму? чаму?		 ма́нніку

мн.  ма́ннікам
Вінавальны
каго? што?		 ма́ннік

мн.  ма́ннікі
Творны
кім? чым?		 ма́ннікам

мн.  ма́ннікамі
Месны
у кім? у чым?		 ма́нніку

мн.  ма́нніках
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто дбае, той і мае.
Хто не дбае, той трасцу мае.


Не проста так у слове сябар ёсць БАР.


mannik — беларуская лацінка

Слова маннік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік маннік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове манодыя + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› манлі́вы (7)

(13) богапасла́ннік ‹

› манма́ртрскі (11)

(9) высла́ннік ‹

› ма́нна (5)

(10) высыла́ннік ‹

› ма́нны (5)

(8) абма́ннік ‹

› мано́дыя (7)

(9) падма́ннік ‹

› мано́за (6)

(11) перайма́ннік ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

жабка