ў
і
манту́ліць — дзеяслоў манту́льнік — назоўнік
канцэпт

мантулка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова мантулка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
манту́лка

мн.  манту́лкі
Родны
каго? чаго?
манту́лкі

мн.  манту́лак
Давальны
каму? чаму?
манту́лцы

мн.  манту́лкам
Вінавальны
каго? што?
манту́лку

мн.  манту́лак
Творны
кім? чым?
манту́лкай, манту́лкаю

мн.  манту́лкамі
Месны
у кім? у чым?
манту́лцы

мн.  манту́лках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не ўсякая мука хлебам стане.


— Ты такі смачны пірог згатавала.
— Дзякуй.
— Аб'ядзенне проста, падзяліся сакрэтам.
— Я сплю з тваім хлопцам.


mantulka — беларуская лацінка

Слова мантулка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік мантулка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове мантульнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


манту́ (5)

(5) ту́лка

мантуа́нскі (10)

(7) зату́лка

манту́ліць (9)

(8) шкату́лка

манту́льнік (10)

(8) ро́стулка

ма́нтыйны (8)

(6) уту́лка

манты́йны (8)

(7) гуцу́лка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

вылізаць