назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова мантулка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
манту́лка мн. манту́лкі |
Родны каго? чаго? |
манту́лкі мн. манту́лак |
Давальны каму? чаму? |
манту́лцы мн. манту́лкам |
Вінавальны каго? што? |
манту́лку мн. манту́лак |
Творны кім? чым? |
манту́лкай, манту́лкаю мн. манту́лкамі |
Месны у кім? у чым? |
манту́лцы мн. манту́лках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не ўсякая мука хлебам стане.
— Ты такі смачны пірог згатавала.
— Дзякуй.
— Аб'ядзенне проста, падзяліся сакрэтам.
— Я сплю з тваім хлопцам.
mantulka — беларуская лацінка
Слова мантулка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік мантулка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове мантульнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› манту́ (5)
(5) ту́лка ‹
› мантуа́нскі (10)
(7) зату́лка ‹
› манту́ліць (9)
(8) шкату́лка ‹
› манту́льнік (10)
(8) ро́стулка ‹
› ма́нтыйны (8)
(6) уту́лка ‹
› манты́йны (8)
(7) гуцу́лка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.