ў
і
марані́цкі — прыметнік марапла́вальны — прыметнік
канцэпт

маранка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова маранка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
мара́нка

мн.  мара́нкі
Родны
каго? чаго?
мара́нкі

мн.  мара́нак
Давальны
каму? чаму?
мара́нцы

мн.  мара́нкам
Вінавальны
каго? што?
мара́нку

мн.  мара́нак
Творны
кім? чым?
мара́нкай, мара́нкаю

мн.  мара́нкамі
Месны
у кім? у чым?
мара́нцы

мн.  мара́нках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

чмут, круцель, ашуканец…

махляр і сінонімы

Мы з сябрамі сабраліся ў паход на 20 кіламетраў. Я так радаваўся, калі ўсё адмянілі.


maranka — беларуская лацінка

Слова маранка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік маранка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове мараплаванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


марані́йскі (10)

(8) агара́нка

марані́т (7)

(10) бандара́нка

марані́цкі (9)

(7) зара́нка

марапла́вальны (13)

(9) памара́нка

марапла́ванне (12)

(7) па́ранка

марапла́вец (10)

(7) сара́нка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

магніцікі з паходаў