назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова маранка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
мара́нка мн. мара́нкі |
Родны каго? чаго? |
мара́нкі мн. мара́нак |
Давальны каму? чаму? |
мара́нцы мн. мара́нкам |
Вінавальны каго? што? |
мара́нку мн. мара́нак |
Творны кім? чым? |
мара́нкай, мара́нкаю мн. мара́нкамі |
Месны у кім? у чым? |
мара́нцы мн. мара́нках |
Клічная форма | — мн. — |
Мы з сябрамі сабраліся ў паход на 20 кіламетраў. Я так радаваўся, калі ўсё адмянілі.
maranka — беларуская лацінка
Слова маранка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік маранка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове мараплаванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› марані́йскі (10)
(8) агара́нка ‹
› марані́т (7)
(10) бандара́нка ‹
› марані́цкі (9)
(7) зара́нка ‹
› марапла́вальны (13)
(9) памара́нка ‹
› марапла́ванне (12)
(7) па́ранка ‹
› марапла́вец (10)
(7) сара́нка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.