назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова марнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ма́рнасць мн. ма́рнасці |
Родны каго? чаго? |
ма́рнасці мн. ма́рнасцяў, ма́рнасцей |
Давальны каму? чаму? |
ма́рнасці мн. ма́рнасцям |
Вінавальны каго? што? |
ма́рнасць мн. ма́рнасці |
Творны кім? чым? |
ма́рнасцю мн. ма́рнасцямі |
Месны у кім? у чым? |
ма́рнасці мн. ма́рнасцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
фацэтны — камічны, забаўны
фацэт — камічны, забаўны чалавек // нехта малазнаёмы; хто-н.
Калі вы ні разу не раззлаваліся і не стукнулі свайго псіхолага, то можа псіхолаг гэта вы.
marnasć — беларуская лацінка
Слова марнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік марнасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове марнатравец + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› марнасло́ўе (10)
(8) ка́рнасць ‹
› марнасло́ўна (11)
(11) бяска́рнасць ‹
› марнасло́ўны (11)
(10) шыка́рнасць ‹
› марнатра́вец (11)
(11) атама́рнасць ‹
› марнатра́віцца (13)
(10) сума́рнасць ‹
› марнатра́віць (12)
(9) хма́рнасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Пінск