ў
і
Мары́на — назоўнік марынава́ны — прыметнік
канцэпт

марынаванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова марынаванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
марынава́нне

мн.  марынава́нні
Родны
каго? чаго?
марынава́ння

мн.  марынава́нняў
Давальны
каму? чаму?
марынава́нню

мн.  марынава́нням
Вінавальны
каго? што?
марынава́нне

мн.  марынава́нні
Творны
кім? чым?
марынава́ннем

мн.  марынава́ннямі
Месны
у кім? у чым?
марынава́нні

мн.  марынава́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Які салавей, такая і песня.


Навошта пісаць «у гэтым слове вы зрабілі памылку», калі ў адказ атрымаеце «табе прасілі штосці пісаць мне?»
Лепш адразу напісаць «каб ты здохла, псяюха».


marynavannie — беларуская лацінка

Слова марынаванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік марынаванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове марынад + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


мары́льшчыца (11)

(12) выраўнаванне

Мары́на (6)

(16) аўтавыраўнаванне

мары́на (6)

(13) каардынава́нне

марынава́ны (10)

(12) бертынаванне

марынава́ны (10)

(13) кальцынава́нне

марынава́цца (11)

(13) старшынава́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

рукавіца

Рукавічка.