STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова марына
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
мары́на мн. мары́ны |
| Родны каго? чаго? |
мары́ны мн. мары́н |
| Давальны каму? чаму? |
мары́не мн. мары́нам |
| Вінавальны каго? што? |
мары́ну мн. мары́ны |
| Творны кім? чым? |
мары́най, мары́наю мн. мары́намі |
| Месны у кім? у чым? |
мары́не мн. мары́нах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
пе́сціць во́чы — пра што-н. прыгожае, прыемнае на выгляд
песціць надзею, песціць мару, песціць думкі — жадаць здзяйснення чаго-н. прыемнага; пялегаваць (пераноснае значэнне)
Спачатку навукоўцы адпраўляюць у космас апарат з каардынатамі нашай планеты, а потым бегаюць з крыкамі ДА НАС ЛЯЦЯЦЬ ЧУЖЫНЦЫ.
maryna — беларуская лацінка
Слова марына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік марына — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове марынаванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› мары́льня (8)
(6) карына́ ‹
› мары́льшчык (10)
(7) акары́на ‹
› мары́льшчыца (11)
(7) Скары́на ‹
› марынава́нне (11)
(10) Сан-Мары́на ‹
› марынава́ны (10)
(9) субмары́на ‹
› марынава́ны (10)
(7) хма́рына ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
