ў
і
мігава́нне — назоўнік міга́льны — прыметнік
канцэпт

мігалка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова мігалка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
міга́лка

мн.  міга́лкі
Родны
каго? чаго?
міга́лкі

мн.  міга́лак
Давальны
каму? чаму?
міга́лцы

мн.  міга́лкам
Вінавальны
каго? што?
міга́лку

мн.  міга́лкі
Творны
кім? чым?
міга́лкай, міга́лкаю

мн.  міга́лкамі
Месны
у кім? у чым?
міга́лцы

мн.  міга́лках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

капа́ч — пра марудлівага, лянівага чалавека
— Капач ты з-пад цёмнае хмары, хлеба замясіць не ўмееш, хаты ніколі, як людзі, не падмяцеш! (Якуб Колас)

прызнайся: ты не ўмееш замясіць хлеба і хату тваю падмятае робат

Мова жыве не калі на ёй спяваюць фальклорныя песні, а калі на ёй чытаюць рэп пра брудных сучак.


mihalka — беларуская лацінка

Слова мігалка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік мігалка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове міганне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


мі-міно́рны (10)

(9) сенега́лка

мі́г (3)

(8) разга́лка

мігава́нне (9)

(9) бра́згалка

міга́льны (8)

(8) бенга́лка

мі́гам (5)

(8) сінга́лка

міга́нне (7)

(9) шпарга́лка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Драць бульбу, так?