назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова мігалка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
міга́лка мн. міга́лкі |
Родны каго? чаго? |
міга́лкі мн. міга́лак |
Давальны каму? чаму? |
міга́лцы мн. міга́лкам |
Вінавальны каго? што? |
міга́лку мн. міга́лкі |
Творны кім? чым? |
міга́лкай, міга́лкаю мн. міга́лкамі |
Месны у кім? у чым? |
міга́лцы мн. міга́лках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
капа́ч — пра марудлівага, лянівага чалавека
— Капач ты з-пад цёмнае хмары, хлеба замясіць не ўмееш, хаты ніколі, як людзі, не падмяцеш! (Якуб Колас)
Мова жыве не калі на ёй спяваюць фальклорныя песні, а калі на ёй чытаюць рэп пра брудных сучак.
mihalka — беларуская лацінка
Слова мігалка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік мігалка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове міганне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› мі-міно́рны (10)
(9) сенега́лка ‹
› мі́г (3)
(8) разга́лка ‹
› мігава́нне (9)
(9) бра́згалка ‹
› міга́льны (8)
(8) бенга́лка ‹
› мі́гам (5)
(8) сінга́лка ‹
› міга́нне (7)
(9) шпарга́лка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.