Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

 мова, -ы, жаночы род
  1. Сукупнасць агульнапрынятых гукавых і лексіка-граматычных сродкаў для выказвання думак і наладжвання сувязі паміж людзьмі. Беларуская мова. Нацыянальная мова. Родная мова. Класічныя мовы. ▪ У польскай мове Васіль Бусыга быў не дужа моцны, хоць сякія-такія польскія словы ён ведаў. ← Якуб Колас. Пачуўшы словы на незнаёмай ім мове, дзяўчаты адразу насцярожыліся. ← Міхась Лынькоў. // Тое ж як прадмет вывучэння і выкладання. Урокі мовы. Выкладчык французскай мовы. ▪ У .. [Юркі] зноў была запазычанасць па англійскай мове, і ён, пакуль ліквідаваў яе, адстаў ад хлопцаў. ← Уладзімір Карпаў.
  2. Сукупнасць лексічных, граматычных і іншых сродкаў выражэння думак, стыль. Літаратурная мова. Газетная мова. Канцылярская мова. ▪ А колькі часу прыходзілася траціць на тое, каб дастасаваць мову дзяцей да кніжнае мовы! ← Якуб Колас. Мова загадаў, інструкцый сухая, дакладная. Тут ніякай рамантыкі, ніякай усмешкі. ← Міхась Лынькоў. // Сукупнасць прымет, уласцівых індывідуальнай манеры якога-н. пісьменніка, мастака і інш. Мова Пушкіна. Мова Коласа.
  3. Спосаб вымаўлення слоў, манера гаварыць. Таццяна з мацярынскай пяшчотай і замілаваннем сачыла, як .. [яе сын] ужо сам выпаўзаў з зямлянкі, а потым падымаўся і паважна ішоў па лагеры і з кожным сустрэчным размаўляў на сваёй смешнай дзіцячай мове. ← Іван Шамякін.
  4. Здольнасць гаварыць. Новая хваля сораму прыліла да .. стомленага, бледнага твару [Крысціны], пазбавіла яе мовы. ← Алена Васілевіч. Дзяніс падаў Карнею руку, але не прамовіў ні слова, быццам у яго адняло мову. ← Мікола Гроднеў.
  5. Тое, што перадае сабой якую-н. думку, можа служыць сродкам зносін. Мова форму л. Мова лічбаў. ▪ Скрыпка Тамаша кожнаму на яго ж мове гаварыла, пад яго густ грала. ← Змітрок Бядуля. Народы ўсяго свету павінны гаварыць паміж сабой не на мове гармат, а на мове мастацтва. ← часопіс «Полымя».
  6. размоўнае слова Гутарка, размова. — Пытаўся я ў людзей, брат, сёння Наконт зямлі каля Заблопня, — Так бацька мову расчынае. ← Якуб Колас. [Тапурыя:] — Слухай далей і больш не перабівай мне мовы. ← Эдуард Самуйлёнак.
  •••
  Аналітычныя мовы — мовы, у якіх адносіны паміж словамі ў сказе выражаюцца не формамі змянення слоў, а парадкам слоў, службовымі словамі, інтанацыяй і пад.
  Жывая мова — мова якога-н. існуючага народа, якая ўжываецца як сродак зносін.
  Індаеўрапейскія мовы — агульная назва самай вялікай у свеце сям'і сваяцкіх моў Азіі і Еўропы, да якой належаць мовы індыйскія, іранскія, славянскія, балтыйскія, германскія, раманскія, італійскія і некаторыя іншыя.
  Інфармацыйная мова — спецыяльная штучная мова, якая выкарыстоўваецца ў сістэмах апрацоўкі інфармацыі.
  Літаратурная мова — унармаваная форма агульнанароднай мовы, пісьмовыя і вусныя нормы якой з'яўляюцца агульнаабавязковымі.
  Мёртвая мова — старажытная мова, на якой ужо не гавораць.
  Новыя мовы — сучасныя мовы, у адрозненне ад старажытных, мёртвых моў.
  Простая мова — мова другой асобы, пры перадачы якой захоўваюцца лексічныя і граматычныя асаблівасці выказвання.
  Ускосная мова — мова другой асобы, пры перадачы якой захоўваецца толькі змест, а яе лексічныя і граматычныя асаблівасці поўнасцю або часткова змяняюцца ў апавяданні пры дапамозе даданых сказаў.
  Часціны мовы гл. часціна.
  Эзопаўская мова гл. эзопаўскі.
  Гаварыць на розных мовах гл. гаварыць.
  Знайсці агульную мову гл. знайсці.
  Мову заняло гл. заняць.