STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова мова-крыніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
мо́ва-крыні́ца мн. мо́вы-крыні́цы |
| Родны каго? чаго? |
мо́вы-крыні́цы мн. мо́ў-крыні́ц |
| Давальны каму? чаму? |
мо́ве-крыні́цы мн. мо́вам-крыні́цам |
| Вінавальны каго? што? |
мо́ву-крыні́цу мн. мо́вы-крыні́цы |
| Творны кім? чым? |
мо́вай-крыні́цай, мо́вай-крыні́цаю мн. мо́вамі-крыні́цамі |
| Месны у кім? у чым? |
мо́ве-крыні́цы мн. мо́вах-крыні́цах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
бі́бікі (лы́нды) біць — гультаяваць (гультайнічаць), бяздзейнічаць, нічога не рабіць; займацца пустымі справамі
А калі перайшоў дарогу на чырвонае, гэта ўжо можна выпісвацца з беларусаў?
твітарскія твітыmova-krynica — беларуская лацінка
Слова мова-крыніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік мова-крыніца — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове мовалюб + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› мо́ (2)
(9) валю́шніца ‹
› мо́бер (5)
(11) капялю́шніца ‹
› мо́ва (4)
(7) крыні́ца ‹
› мо́ва-пасрэ́днік (14)
(12) га́ма-крыні́ца ‹
› мова-пасрэднік (14)
(10) пракрыні́ца ‹
› мо́ва-пасрэ́дніца (15)
(12) першакрыні́ца ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
(с) доктар Камароўскі
для тых, хто хоча здаровае даўгалецце