моўнік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова моўнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	мо́ўнік мн. мо́ўнікі
Родны каго? чаго?	мо́ўніка мн. мо́ўнікаў
Давальны каму? чаму?	мо́ўніку мн. мо́ўнікам
Вінавальны каго? што?	мо́ўніка мн. мо́ўнікаў
Творны кім? чым?	мо́ўнікам мн. мо́ўнікамі
Месны у кім? у чым?	мо́ўніку мн. мо́ўніках
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Праўду бо кажуць: не гані каня дубцом, а гані аўсом.

Бачыла парачку, яны былі на прабежцы, трымаліся за рукі — і гэта дало мне надзею, што аднойчы я сустрэну каго-небудзь, з кім мы зможам разам такія парачкі ненавідзець.

moŭnik — беларуская лацінка

Слова моўнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: