назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова мужычына
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
мужычы́на мн. мужычы́ны |
Родны каго? чаго? |
мужычы́ны мн. мужычы́н |
Давальны каму? чаму? |
мужычы́ну мн. мужычы́нам |
Вінавальны каго? што? |
мужычы́ну мн. мужычы́н |
Творны кім? чым? |
мужычы́нам мн. мужычы́намі |
Месны у кім? у чым? |
мужычы́не мн. мужычы́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
даць (зада́ць) дзёру (дра́ла, драпака́, лататы́) — пусціцца наўцёкі; уцячы
— А ты ведаеш, што Іван амбідэкстр?
— Хто?
— Іван.
mužyčyna — беларуская лацінка
Слова мужычына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік мужычына — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове муза + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› мужычо́к (7)
(7) ляшчы́на ‹
› мужыччо́ (7)
(9) здабы́чына ‹
› мужы́чы (6)
(8) індычы́на ‹
› му́за (4)
(9) старычы́на ‹
› музда́нне (8)
(9) макры́чына ‹
› муздану́цца (10)
(7) прычы́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.