ў
і
мяду́нічка — назоўнік мяду́нкавы — прыметнік
канцэпт

мядунка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова мядунка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
мяду́нка

мн.  мяду́нкі
Родны
каго? чаго?
мяду́нкі

мн.  мяду́нак
Давальны
каму? чаму?
мяду́нцы

мн.  мяду́нкам
Вінавальны
каго? што?
мяду́нку

мн.  мяду́нкі
Творны
кім? чым?
мяду́нкай, мяду́нкаю

мн.  мяду́нкамі
Месны
у кім? у чым?
мяду́нцы

мн.  мяду́нках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пад чужую дудку паскачаш — потым адплачаш.


сябраваць з тымі, хто ў алфавіце мае літару і


miadunka — беларуская лацінка

Слова мядунка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік мядунка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове мяжа + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


мядо́ўнік (8)

(7) ладу́нка

мяду́ніца (8)

(9) мараду́нка

мяду́нічка (9)

(9) знайду́нка

мяду́нкавы (9)

(8) дзіку́нка

мяжа́ (4)

(8) апяку́нка

мяжа́нскі (8)

(5) лу́нка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

га