STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова набіўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
набі́ўка мн. набі́ўкі |
| Родны каго? чаго? |
набі́ўкі мн. набі́вак |
| Давальны каму? чаму? |
набі́ўцы мн. набі́ўкам |
| Вінавальны каго? што? |
набі́ўку мн. набі́ўкі |
| Творны кім? чым? |
набі́ўкай, набі́ўкаю мн. набі́ўкамі |
| Месны у кім? у чым? |
набі́ўцы мн. набі́ўках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
штука́рыць — з вялікім стараннем рабіць што-н.; завіхацца каля чаго-н.
Дома жонка ля пліты штукарыць. (Макаль)Прачнулася раніцай і думаю: «А ці не паехаць мне ў Францыю». І не паехала!
nabiŭka — беларуская лацінка
Слова набіўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік набіўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове набіўшчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› набі́тасць (9)
(10) турпуцё́ўка ‹
› набі́ты (6)
(6) абі́ўка ‹
› набі́ты (6)
(7) забі́ўка ‹
› набіўны́ (7)
(9) перабі́ўка ‹
› набі́ўшчык (9)
(8) прабі́ўка ‹
› набі́цца (7)
(7) адбі́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
