STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова турпуцёўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
турпуцё́ўка мн. турпуцё́ўкі |
| Родны каго? чаго? |
турпуцё́ўкі мн. турпуцё́вак |
| Давальны каму? чаму? |
турпуцё́ўцы мн. турпуцё́ўкам |
| Вінавальны каго? што? |
турпуцё́ўку мн. турпуцё́ўкі |
| Творны кім? чым? |
турпуцё́ўкай, турпуцё́ўкаю мн. турпуцё́ўкамі |
| Месны у кім? у чым? |
турпуцё́ўцы мн. турпуцё́ўках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не рыба, што ў рацэ, а рыба, што ў руцэ.
— Здароў, што робіш?
— Беляшы ем, матулька напякла.
— Ты ж сказаў, што не ясі пасля шасці.
— Ну вось гэты шосты. Пасля яго не буду.
turpucioŭka — беларуская лацінка
Слова турпуцёўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік турпуцёўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове туруканне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› турпае́здка (10)
(9) мураўё́ўка ‹
› турпа́н (6)
(10) пагасцё́ўка ‹
› турпахо́д (8)
(7) пуцё́ўка ‹
› туру́канне (9)
(6) абі́ўка ‹
› туру́каць (8)
(7) забі́ўка ‹
› туру́кнуць (9)
(7) набі́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
