ў
і
набо́жна — прыслоўе набо́жнік — назоўнік
канцэпт

набожнасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова набожнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
набо́жнасць

мн.  набо́жнасці
Родны
каго? чаго?
набо́жнасці

мн.  набо́жнасцяў, набо́жнасцей
Давальны
каму? чаму?
набо́жнасці

мн.  набо́жнасцям
Вінавальны
каго? што?
набо́жнасць

мн.  набо́жнасці
Творны
кім? чым?
набо́жнасцю

мн.  набо́жнасцямі
Месны
у кім? у чым?
набо́жнасці

мн.  набо́жнасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Чужое ўзяць — сваё згубіць.
Не бяры чужога: аддасі сваё.
Ты па чужое, а чорт па тваё.


— Чаму ты спазніўся?
— Позна выйшаў з дому.
— А раней нельга было выйсці?
— Ужо позна было раней выходзіць.


nabožnasć — беларуская лацінка

Слова набожнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік набожнасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове набожнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


набо́б (5)

(10) мяце́жнасць

набо́ечны (8)

(9) кні́жнасць

набо́жна (7)

(14) неспасці́жнасць

набо́жнік (8)

(10) пабо́жнасць

набо́жны (7)

(12) непабо́жнасць

набо́істы (8)

(9) збо́жнасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

з сырам

Сцяг маёй дзяржавы.