назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова набожнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
набо́жнасць мн. набо́жнасці |
Родны каго? чаго? |
набо́жнасці мн. набо́жнасцяў, набо́жнасцей |
Давальны каму? чаму? |
набо́жнасці мн. набо́жнасцям |
Вінавальны каго? што? |
набо́жнасць мн. набо́жнасці |
Творны кім? чым? |
набо́жнасцю мн. набо́жнасцямі |
Месны у кім? у чым? |
набо́жнасці мн. набо́жнасцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Чужое ўзяць — сваё згубіць.
Не бяры чужога: аддасі сваё.
Ты па чужое, а чорт па тваё.
— Чаму ты спазніўся?
— Позна выйшаў з дому.
— А раней нельга было выйсці?
— Ужо позна было раней выходзіць.
nabožnasć — беларуская лацінка
Слова набожнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік набожнасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове набожнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› набо́б (5)
(10) мяце́жнасць ‹
› набо́ечны (8)
(9) кні́жнасць ‹
› набо́жна (7)
(14) неспасці́жнасць ‹
› набо́жнік (8)
(10) пабо́жнасць ‹
› набо́жны (7)
(12) непабо́жнасць ‹
› набо́істы (8)
(9) збо́жнасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Сцяг маёй дзяржавы.