назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова анамітка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
анамі́тка мн. анамі́ткі |
Родны каго? чаго? |
анамі́ткі мн. анамі́так |
Давальны каму? чаму? |
анамі́тцы мн. анамі́ткам |
Вінавальны каго? што? |
анамі́тку мн. анамі́так |
Творны кім? чым? |
анамі́ткай, анамі́ткаю мн. анамі́ткамі |
Месны у кім? у чым? |
анамі́тцы мн. анамі́тках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
ні хадун ні сядун — пра няўдалага, нерухавага чалавека
(ни рыба ни мясо)
— Дарагі Дзед Мароз! Напішу сцісла. Мне трэба грошы і пахудзець на 10 кг.
— Я таксама сцісла. Ідзі працуй і менш аб'ядайся!
anamitka — беларуская лацінка
Слова анамітка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік анамітка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове анамія + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› анаматапаэты́чны (15)
(6) улі́тка ‹
› анаматапе́я (10)
(8) утылітка ‹
› анамі́йны (8)
(7) на́мітка ‹
› анамі́цкі (8)
(9) аксамі́тка ‹
› анамі́я (6)
(7) хамі́тка ‹
› ана́мнез (7)
(7) семі́тка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.