назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова семітка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
семі́тка мн. семі́ткі |
Родны каго? чаго? |
семі́ткі мн. семі́так |
Давальны каму? чаму? |
семі́тцы мн. семі́ткам |
Вінавальны каго? што? |
семі́тку мн. семі́так |
Творны кім? чым? |
семі́ткай, семі́ткаю мн. семі́ткамі |
Месны у кім? у чым? |
семі́тцы мн. семі́тках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Страчаліся — цалаваліся, а як у адну хату сышліся, дык за чубы ўзяліся.
— Тата, я атрымаў пасведчанне кіроўцы.
— Дык у цябе ж машыны няма.
— Дык у цябе ёсць.
— Дык я і без твайго пасведчання на ёй езджу.
siemitka — беларуская лацінка
Слова семітка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік семітка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове семітолаг + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› семі́та-хамі́цкі (14)
(8) анамі́тка ‹
› семіталагі́чны (13)
(9) аксамі́тка ‹
› семітало́гія (11)
(7) хамі́тка ‹
› семіто́лаг (9)
(11) антысемі́тка ‹
› семіты́зм (8)
(8) на́ймітка ‹
› семіты́чна (9)
(5) ні́тка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.