назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова намінант
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
наміна́нт мн. наміна́нты |
Родны каго? чаго? |
наміна́нта мн. наміна́нтаў |
Давальны каму? чаму? |
наміна́нту мн. наміна́нтам |
Вінавальны каго? што? |
наміна́нта мн. наміна́нтаў |
Творны кім? чым? |
наміна́нтам мн. наміна́нтамі |
Месны у кім? у чым? |
наміна́нце мн. наміна́нтах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
сказаў як звязаў (як уцяў, як у сук уляпіў)
секануў як крапівою
У Мінску 160 тыс. галубоў, 500 птушак на кожным кв. км.
не ведаю, навошта вам гэтая інфаnaminant — беларуская лацінка
Слова намінант (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік намінант — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове намінантка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› наміна́льна (10)
(11) рэкамбіна́нт ‹
› наміна́льнасць (13)
(11) рэкамбіна́нт ‹
› наміна́льны (10)
(10) судамінант ‹
› наміна́нтка (10)
(11) кантаміна́нт ‹
› наміна́тар (9)
(11) дэтэрміна́нт ‹
› намінаты́ў (9)
(12) дыскрыміна́нт ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.