ў
і
наміна́льны — прыметнік наміна́нтка — назоўнік
канцэпт

намінант

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова намінант
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
наміна́нт

мн.  наміна́нты
Родны
каго? чаго?
наміна́нта

мн.  наміна́нтаў
Давальны
каму? чаму?
наміна́нту

мн.  наміна́нтам
Вінавальны
каго? што?
наміна́нта

мн.  наміна́нтаў
Творны
кім? чым?
наміна́нтам

мн.  наміна́нтамі
Месны
у кім? у чым?
наміна́нце

мн.  наміна́нтах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

сказаў як звязаў (як уцяў, як у сук уляпіў)
секануў як крапівою

вельмі трапна, без адхіленняў, дакладна

У Мінску 160 тыс. галубоў, 500 птушак на кожным кв. км.

не ведаю, навошта вам гэтая інфа

naminant — беларуская лацінка

Слова намінант (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік намінант — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове намінантка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


наміна́льна (10)

(11) рэкамбіна́нт

наміна́льнасць (13)

(11) рэкамбіна́нт

наміна́льны (10)

(10) судамінант

наміна́нтка (10)

(11) кантаміна́нт

наміна́тар (9)

(11) дэтэрміна́нт

намінаты́ў (9)

(12) дыскрыміна́нт


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сабачнікі і кашатнікі