ў
і
намінацы́йны — прыметнік наміна́ць — дзеяслоў
канцэпт

намінацыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова намінацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
наміна́цыя

мн.  наміна́цыі
Родны
каго? чаго?
наміна́цыі

мн.  наміна́цый
Давальны
каму? чаму?
наміна́цыі

мн.  наміна́цыям
Вінавальны
каго? што?
наміна́цыю

мн.  наміна́цыі
Творны
кім? чым?
наміна́цыяй, наміна́цыяю

мн.  наміна́цыямі
Месны
у кім? у чым?
наміна́цыі

мн.  наміна́цыях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Бойся быка спераду, каня — ззаду, а дурня — з усіх чатырох бакоў.


Падвойныя стандарты: калі жанчына пераспіць з 10 мужчынамі, то яна сэксуальна разняволеная, а калі мужчына зробіць так, то яго назавуць підарам.


naminacyja — беларуская лацінка

Слова намінацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік намінацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове намінка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


намінаты́ўны (11)

(11) рэдаміна́цыя

наміна́цца (9)

(9) ламіна́цыя

намінацы́йны (11)

(11) дэламіна́цыя

наміна́ць (8)

(12) пранаміна́цыя

наміні́равацца (13)

(11) дэнаміна́цыя

наміні́равацца (13)

(13) рэдэнаміна́цыя


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

прыгадай свае вытокі