ў
і
наміні́раваць — дзеяслоў на́мітачны — прыметнік
канцэпт

намінка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова намінка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 намі́нка

мн.  намі́нкі
Родны
каго? чаго?		 намі́нкі

мн.  намі́нак
Давальны
каму? чаму?		 намі́нцы

мн.  намі́нкам
Вінавальны
каго? што?		 намі́нку

мн.  намі́нкі
Творны
кім? чым?		 намі́нкай, намі́нкаю

мн.  намі́нкамі
Месны
у кім? у чым?		 намі́нцы

мн.  намі́нках
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не будзь ла́сы на чужыя каўбасы.


картка для аплаты — прыкладушка

падслухана ў краме

naminka — беларуская лацінка

Слова намінка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік намінка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове намітка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› наміні́равацца (13)

(5) мі́нка ‹

› наміні́раваць (12)

(7) замі́нка ‹

› наміні́раваць (12)

(11) бальзамі́нка ‹

› на́мітачны (9)

(9) напамі́нка ‹

› на́мітка (7)

(9) успамі́нка ‹

› намітусі́цца (11)

(8) прамі́нка ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

макарона не варыцца

у беларускай мове няма слова МАКАРОНЫ (у мн. ліку)