STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова намоў
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
намо́ў мн. намо́вы |
| Родны каго? чаго? |
намо́ву мн. намо́ваў |
| Давальны каму? чаму? |
намо́ву мн. намо́вам |
| Вінавальны каго? што? |
намо́ў мн. намо́вы |
| Творны кім? чым? |
намо́вам мн. намо́вамі |
| Месны у кім? у чым? |
намо́ве мн. намо́вах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Стары гаворыць — гародзіць, ды на праўду выходзіць.
Стары са шляху не звядзе.
— Давайце цанавацца, — сказаў пакупнік хлопцу на рыбным рынку, бо хацеў патаргавацца.
— Ну давайце, — не расслухаў хлопец і палез цалавацца.
namoŭ — беларуская лацінка
Слова намоў (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік намоў — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове намоўка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› намо́твацца (10)
(6) Крыло́ў ‹
› намо́тваць (9)
(7) змеяло́ў ‹
› намо́тка (7)
(5) дамо́ў ‹
› намо́ўка (7)
(7) чабано́ў ‹
› намо́ўлены (9)
(6) Івано́ў ‹
› намо́ўлены (9)
(8) гругано́ў ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
