Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

напор, -у, мужчынскі род
1. Дзеянне моцнай сілы, націск. Шыбы бразгацелі пад напорам ветру. ← Мікола Лупсякоў. Хутка пойдуць крыгі, і не вельмі ўжо моцная перамычка можа не вытрымаць напору лёду. ← Пятрусь Броўка.
2. Рашучае, энергічнае дзеянне; напад, націск. Стрымліваць напор ворага. ▪ Недабіткі фашысцкай аховы адыходзяць пад напорам сілы. ← Янка Брыль. // Энергічнае ўздзеянне на каго-н. Пад дружным напорам сяброў Данік нарэшце прымушаны быў згадзіцца. ← Усевалад Краўчанка.

❌

напор

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова напор
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	напо́р мн. напо́ры
Родны каго? чаго?	напо́ру мн. напо́раў
Давальны каму? чаму?	напо́ру мн. напо́рам
Вінавальны каго? што?	напо́р мн. напо́ры
Творны кім? чым?	напо́рам мн. напо́рамі
Месны у кім? у чым?	напо́ры мн. напо́рах
Клічная форма	— мн. —

Слова напор (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік напор — у родным, давальным, творным і месным склоне

напор

Навігатар

Мемчыкі