ў
і
напра́ўду — прыслоўе напраўленне — назоўнік
канцэпт

напраўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова напраўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
напра́ўка

мн.  напра́ўкі
Родны
каго? чаго?
напра́ўкі

мн.  напра́вак
Давальны
каму? чаму?
напра́ўцы

мн.  напра́ўкам
Вінавальны
каго? што?
напра́ўку

мн.  напра́ўкі
Творны
кім? чым?
напра́ўкай, напра́ўкаю

мн.  напра́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
напра́ўцы

мн.  напра́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Якое жыццё — такія песні.


— Скажыце, калі ласка, колькі часу?
— Магу толькі прыблізна.
— Давайце.
— Кайназой.


napraŭka — беларуская лацінка

Слова напраўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік напраўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове напраўленне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


напрато́птваць (13)

(12) перазапраўка

напратыка́ць (11)

(12) аўтазапра́ўка

напра́ўду (8)

(11) падзапра́ўка

напраўленне (11)

(8) папра́ўка

напра́ўлены (10)

(10) перапра́ўка

напра́ўлены (10)

(8) адпра́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

чужы чысціць зубы