назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова наруганне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
наруга́нне мн. наруга́нні |
Родны каго? чаго? |
наруга́ння мн. наруга́нняў |
Давальны каму? чаму? |
наруга́нню мн. наруга́нням |
Вінавальны каго? што? |
наруга́нне мн. наруга́нні |
Творны кім? чым? |
наруга́ннем мн. наруга́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
наруга́нні мн. наруга́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пры пустой галаве — і смех пусты.
усё жыццё кажаш застанЕмся, а правільна застанЁмся
naruhannie — беларуская лацінка
Слова наруганне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік наруганне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове наружнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› нарубі́ць (8)
(9) швырга́нне ‹
› нару́блены (9)
(10) абвярга́нне ‹
› нару́блены (9)
(7) гуга́нне ‹
› наруга́цца (9)
(8) зруга́нне ‹
› наруглі́вы (9)
(9) струга́нне ‹
› наругну́цца (10)
(7) шуга́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.