ў
і
но́сьбіт — назоўнік но́сьбітка — назоўнік
канцэпт

носьбіт

гэта
— рэч, прадмет

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова носьбіт
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
но́сьбіт

мн.  но́сьбіты
Родны
каго? чаго?
но́сьбіта

мн.  но́сьбітаў
Давальны
каму? чаму?
но́сьбіту

мн.  но́сьбітам
Вінавальны
каго? што?
но́сьбіт

мн.  но́сьбіты
Творны
кім? чым?
но́сьбітам

мн.  но́сьбітамі
Месны
у кім? у чым?
но́сьбіце

мн.  но́сьбітах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пазычаеш чужое на час, а аддаеш сваё і назаўсёды.


кожны мованыцік («вы што, не можаце напісаць шаурма па-беларуску?») з цягам часу ператвараецца ў мованацыка («вы няправільна напісалі, ну якая шаварня?!»)


nośbit — беларуская лацінка

Слова носьбіт (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік носьбіт — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове носьбітка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


но́сніца (7)

(6) альбі́т

но́сцам (6)

(7) мо́льбіт

но́счык (6)

(7) кульбі́т

но́сьбітка (9)

(14) раке́та-но́сьбіт

но́сьбіцтва (10)

(12) амёбано́сьбіт

но́та (4)

(13) энергано́сьбіт


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

рэкурсіўны гадзіннік