назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова носьбіт
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
но́сьбіт мн. но́сьбіты |
Родны каго? чаго? |
но́сьбіта мн. но́сьбітаў |
Давальны каму? чаму? |
но́сьбіту мн. но́сьбітам |
Вінавальны каго? што? |
но́сьбіт мн. но́сьбіты |
Творны кім? чым? |
но́сьбітам мн. но́сьбітамі |
Месны у кім? у чым? |
но́сьбіце мн. но́сьбітах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пазычаеш чужое на час, а аддаеш сваё і назаўсёды.
кожны мованыцік («вы што, не можаце напісаць шаурма па-беларуску?») з цягам часу ператвараецца ў мованацыка («вы няправільна напісалі, ну якая шаварня?!»)
nośbit — беларуская лацінка
Слова носьбіт (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік носьбіт — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове носьбітка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› но́сніца (7)
(6) альбі́т ‹
› но́сцам (6)
(7) мо́льбіт ‹
› но́счык (6)
(7) кульбі́т ‹
› но́сьбітка (9)
(14) раке́та-но́сьбіт ‹
› но́сьбіцтва (10)
(12) амёбано́сьбіт ‹
› но́та (4)
(13) энергано́сьбіт ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.