ў
і
павуча́нка — назоўнік павуча́цца — дзеяслоў
канцэпт

павучанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова павучанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
павуча́нне

мн.  павуча́нні
Родны
каго? чаго?
павуча́ння

мн.  павуча́нняў
Давальны
каму? чаму?
павуча́нню

мн.  павуча́нням
Вінавальны
каго? што?
павуча́нне

мн.  павуча́нні
Творны
кім? чым?
павуча́ннем

мн.  павуча́ннямі
Месны
у кім? у чым?
павуча́нні

мн.  павуча́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пашлі дурнога, а за ім другога.

Прыказка.

Жонка спытала мяне, чаму я так ціха размаўляю ў хаце. Я пажартаваў: баюся, што Марк Цукерберг праслухоўвае мяне. Жонка ў адказ засмяялася. І я засмяяўся. І Аліса засмяялася. І Сіры таксама…


pavučannie — беларуская лацінка

Слова павучанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік павучанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове павучок + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


павуча́льнасць (13)

(9) навуча́нне

павуча́льны (10)

(13) саманавуча́нне

павуча́нка (9)

(13) перанавуча́нне

павуча́цца (9)

(7) гуча́нне

павуча́ць (8)

(11) самагучанне

павучо́к (7)

(13) квадрагучанне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ветрагенератар