назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова павучок
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
павучо́к мн. павучкі́ |
Родны каго? чаго? |
павучка́ мн. павучко́ў |
Давальны каму? чаму? |
павучку́ мн. павучка́м |
Вінавальны каго? што? |
павучка́ мн. павучко́ў |
Творны кім? чым? |
павучко́м мн. павучка́мі |
Месны у кім? у чым? |
павучку́ мн. павучка́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Добраму добрая памяць.
— У вас было шмат партнёраў?
— Не больш як адзін за раз.
pavučok — беларуская лацінка
Слова павучок (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік павучок — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове павучына + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› павуча́нне (9)
(7) тупічо́к ‹
› павуча́цца (9)
(7) смарчо́к ‹
› павуча́ць (8)
(7) цыбучо́к ‹
› паву́чы (6)
(5) гучо́к ‹
› павучы́на (8)
(5) жучо́к ‹
› павучы́нка (9)
(5) жучо́к ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.