назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова павучынка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
павучы́нка мн. павучы́нкі |
Родны каго? чаго? |
павучы́нкі мн. павучы́нак |
Давальны каму? чаму? |
павучы́нцы мн. павучы́нкам |
Вінавальны каго? што? |
павучы́нку мн. павучы́нкі |
Творны кім? чым? |
павучы́нкай, павучы́нкаю мн. павучы́нкамі |
Месны у кім? у чым? |
павучы́нцы мн. павучы́нках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
хлябтаць — прагна піць // піць (віно, спіртныя напіткі) у вялікай колькасці
— Мне, думаеш, лёгка? Буду там чорт ведае з кім тую гарэлку хлябтаць. (Уладзімір Караткевіч)Каменны век скончыўся не таму, што скончылася каменне.
Нафтавы век скончыцца не таму, што скончыцца нафта.
pavučynka — беларуская лацінка
Слова павучынка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік павучынка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове павучынне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› павучо́к (7)
(8) лусчы́нка ‹
› паву́чы (6)
(8) пясчы́нка ‹
› павучы́на (8)
(8) жы́тчынка ‹
› павучы́нне (9)
(7) лучы́нка ‹
› павучы́ны (8)
(7) аўчы́нка ‹
› павучы́цца (9)
(9) дзе́ўчынка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.