STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова павучына
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
павучы́на мн. павучы́ны |
| Родны каго? чаго? |
павучы́ны мн. павучы́наў, павучы́н |
| Давальны каму? чаму? |
павучы́не мн. павучы́нам |
| Вінавальны каго? што? |
павучы́ну мн. павучы́ны |
| Творны кім? чым? |
павучы́най, павучы́наю мн. павучы́намі |
| Месны у кім? у чым? |
павучы́не мн. павучы́нах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
жыво́т як бэ́мбаль — пра туга набіты жывот
Не лайно, а галдэшка.
pavučyna — беларуская лацінка
Слова павучына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік павучына — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове павучынка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› павуча́ць (8)
(9) азія́тчына ‹
› павучо́к (7)
(5) учы́на ‹
› паву́чы (6)
(9) бамбу́чына ‹
› павучы́нка (9)
(8) бу́дучына ‹
› павучы́нне (9)
(6) лучы́на ‹
› павучы́ны (8)
(7) злу́чына ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
