STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова павучынне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
павучы́нне мн. павучы́нні |
| Родны каго? чаго? |
павучы́ння мн. павучы́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
павучы́нню мн. павучы́нням |
| Вінавальны каго? што? |
павучы́нне мн. павучы́нні |
| Творны кім? чым? |
павучы́ннем мн. павучы́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
павучы́нні мн. павучы́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хваліцца — не касіць, рука не забаліць.
— Падымі мяне па-над зямлёю, падымі мяне ў светлы абшар!
— Паважаны, выйдзіце з ліфта, гэта апошні паверх.
pavučynnie — беларуская лацінка
Слова павучынне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік павучынне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове павучэнне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› паву́чы (6)
(9) жабуры́нне ‹
› павучы́на (8)
(10) благачы́нне ‹
› павучы́нка (9)
(7) начы́нне ‹
› павучы́ны (8)
(9) калашы́нне ‹
› павучы́цца (9)
(9) шалушы́нне ‹
› павучы́ць (8)
(9) лапушы́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
па-беларуску: дзын / дзінь