назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дзеўчынка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дзе́ўчынка мн. дзе́ўчынкі |
Родны каго? чаго? |
дзе́ўчынкі мн. дзе́ўчынак |
Давальны каму? чаму? |
дзе́ўчынцы мн. дзе́ўчынкам |
Вінавальны каго? што? |
дзе́ўчынку мн. дзе́ўчынак |
Творны кім? чым? |
дзе́ўчынкай, дзе́ўчынкаю мн. дзе́ўчынкамі |
Месны у кім? у чым? |
дзе́ўчынцы мн. дзе́ўчынках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пакінь вешаць нос, не дзеля гэтага рос.
— Вы разбіраецеся ў беларускай мове?
— А то ж!
— Глядзіце: бацька пабіў сына, бо ён быў п'яны. Хто з іх быў п'яны?
— Ён.
dzieŭčynka — беларуская лацінка
Слова дзеўчынка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дзеўчынка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дзецішча + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзе́ўчын (7)
(9) павучы́нка ‹
› дзе́ўчын (7)
(7) лучы́нка ‹
› дзе́ўчына (8)
(7) аўчы́нка ‹
› дзе́ўчыцца (9)
(9) дзяўчы́нка ‹
› дзецінава́ты (11)
(9) блішчы́нка ‹
› дзе́цішча (8)
(9) маршчы́нка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.