ў
і
дзе́ўчына — назоўнік дзе́ўчыцца — дзеяслоў
канцэпт

дзеўчынка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дзеўчынка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дзе́ўчынка

мн.  дзе́ўчынкі
Родны
каго? чаго?
дзе́ўчынкі

мн.  дзе́ўчынак
Давальны
каму? чаму?
дзе́ўчынцы

мн.  дзе́ўчынкам
Вінавальны
каго? што?
дзе́ўчынку

мн.  дзе́ўчынак
Творны
кім? чым?
дзе́ўчынкай, дзе́ўчынкаю

мн.  дзе́ўчынкамі
Месны
у кім? у чым?
дзе́ўчынцы

мн.  дзе́ўчынках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пакінь вешаць нос, не дзеля гэтага рос.


— Вы разбіраецеся ў беларускай мове?
— А то ж!
— Глядзіце: бацька пабіў сына, бо ён быў п'яны. Хто з іх быў п'яны?
— Ён.


dzieŭčynka — беларуская лацінка

Слова дзеўчынка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дзеўчынка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дзецішча + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дзе́ўчын (7)

(9) павучы́нка

дзе́ўчын (7)

(7) лучы́нка

дзе́ўчына (8)

(7) аўчы́нка

дзе́ўчыцца (9)

(9) дзяўчы́нка

дзецінава́ты (11)

(9) блішчы́нка

дзе́цішча (8)

(9) маршчы́нка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

наколькі вялікае сонца