ў
і
гу́чны — прыметнік гучэ́ць — дзеяслоў
канцэпт

гучок

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова гучок
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 гучо́к

мн.  гучкі́
Родны
каго? чаго?		 гучка́

мн.  гучко́ў
Давальны
каму? чаму?		 гучку́

мн.  гучка́м
Вінавальны
каго? што?		 гучо́к

мн.  гучкі́
Творны
кім? чым?		 гучко́м

мн.  гучка́мі
Месны
у кім? у чым?		 гучку́

мн.  гучка́х
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Часам шэпчуць — далёка чуюць, а крычаць — не чуюць.


— Любы, ідзі павячэрай. Ежа на стале.
— Дык пакладзі на талерку.


hučok — беларуская лацінка

Слова гучок (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік гучок — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове гушкалка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› гучне́йшы (8)

(7) смарчо́к ‹

› гучне́ць (7)

(7) цыбучо́к ‹

› гу́чны (5)

(7) павучо́к ‹

› гучэ́ць (6)

(5) жучо́к ‹

› гу́шкалка (8)

(5) жучо́к ‹

› гу́шкалкавы (10)

(5) лучо́к ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

нашто плюшавы мішка