ў
і
цыбу́р — назоўнік цыве́та — назоўнік
канцэпт

цыбучок

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова цыбучок
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
цыбучо́к

мн.  цыбучкі́
Родны
каго? чаго?
цыбучка́

мн.  цыбучко́ў
Давальны
каму? чаму?
цыбучку́

мн.  цыбучка́м
Вінавальны
каго? што?
цыбучо́к

мн.  цыбучкі́
Творны
кім? чым?
цыбучко́м

мн.  цыбучка́мі
Месны
у кім? у чым?
цыбучку́

мн.  цыбучка́х
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Тады слова — серабро, калі справа — золата.


Мы з сябрамі сабраліся ў паход на 20 кіламетраў. Я так радаваўся, калі ўсё адмянілі.


cybučok — беларуская лацінка

Слова цыбучок (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік цыбучок — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове цывета + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


цыбулясе́яльны (13)

(8) ручнічо́к

цыбуляўбо́рачны (14)

(7) тупічо́к

цыбу́р (5)

(7) смарчо́к

цыве́та (6)

(7) павучо́к

цывілізава́льны (14)

(5) гучо́к

цывілізава́на (12)

(5) жучо́к


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

усё нармальна