самагучанне

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова самагучанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	самагучанне мн. —
Родны каго? чаго?	самагучання мн. —
Давальны каму? чаму?	самагучанню мн. —
Вінавальны каго? што?	самагучанне мн. —
Творны кім? чым?	самагучаннем мн. —
Месны у кім? у чым?	самагучанні мн. —
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

дадай у свой лексікон і працоўны чат:
даўбешка — пра тупога, някемлівага чалавека
доўбня / даўбня — пра няцямкага, дурнога чалавека
тупы як абух — някемлівы, неразумны

вандроўка па сінонімах

Прызнайцеся: вы засталіся ў твітэры, бо вам прыемна думаць, што цяпер вы людзі Х.

samahučannie — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА