назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова самагудка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
самагу́дка мн. самагу́дкі |
Родны каго? чаго? |
самагу́дкі мн. самагу́дак |
Давальны каму? чаму? |
самагу́дцы мн. самагу́дкам |
Вінавальны каго? што? |
самагу́дку мн. самагу́дкі |
Творны кім? чым? |
самагу́дкай, самагу́дкаю мн. самагу́дкамі |
Месны у кім? у чым? |
самагу́дцы мн. самагу́дках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
мара́ — прывід, здань, насланнё
Вось-вось пакажацца звяруга!.. Ды доўга гэта штось патуга — Няма, а быць ужо пара. Цьфу, ты! Што ж гэта за мара? (Якуб Колас)У космасе ніхто не пачуе твой крык.
У твітэры ніхто не прачытае твой твіт.
samahudka — беларуская лацінка
Слова самагудка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік самагудка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове самагуды + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› самагу́бства (11)
(9) кінабу́дка ‹
› самагу́бца (9)
(7) пабу́дка ‹
› самагу́бца (9)
(5) ву́дка ‹
› самагу́ды (8)
(7) пагу́дка ‹
› самагуча́льны (12)
(5) ду́дка ‹
› самагучанне (11)
(6) жлу́дка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.