ў
і
самагу́бца — назоўнік самагу́ды — назоўнік
канцэпт

самагудка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова самагудка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
самагу́дка

мн.  самагу́дкі
Родны
каго? чаго?
самагу́дкі

мн.  самагу́дак
Давальны
каму? чаму?
самагу́дцы

мн.  самагу́дкам
Вінавальны
каго? што?
самагу́дку

мн.  самагу́дкі
Творны
кім? чым?
самагу́дкай, самагу́дкаю

мн.  самагу́дкамі
Месны
у кім? у чым?
самагу́дцы

мн.  самагу́дках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

мара́ — прывід, здань, насланнё

Вось-вось пакажацца звяруга!.. Ды доўга гэта штось патуга — Няма, а быць ужо пара. Цьфу, ты! Што ж гэта за мара? (Якуб Колас)

У космасе ніхто не пачуе твой крык.
У твітэры ніхто не прачытае твой твіт.

а на старніку прачытае

samahudka — беларуская лацінка

Слова самагудка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік самагудка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове самагуды + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


самагу́бства (11)

(9) кінабу́дка

самагу́бца (9)

(7) пабу́дка

самагу́бца (9)

(5) ву́дка

самагу́ды (8)

(7) пагу́дка

самагуча́льны (12)

(5) ду́дка

самагучанне (11)

(6) жлу́дка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

плюшавы мядзведзь