ў
і
самагу́бства — назоўнік самагу́бца — назоўнік
канцэпт

самагубца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова самагубца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
самагу́бца

мн.  самагу́бцы
Родны
каго? чаго?
самагу́бцы

мн.  самагу́бцаў
Давальны
каму? чаму?
самагу́бцы

мн.  самагу́бцам
Вінавальны
каго? што?
самагу́бцу

мн.  самагу́бцаў
Творны
кім? чым?
самагу́бцай, самагу́бцаю

мн.  самагу́бцамі
Месны
у кім? у чым?
самагу́бцы

мн.  самагу́бцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

ляжа́ць як бэ́ля, п'я́ны як бэ́ля

пра п'янага да непрытомнасці, пра моцна п'янага чалавека

— У вас пракрастынацыя.
— Доктар, я буду жыць?
— Так, але потым.


samahubca — беларуская лацінка

Слова самагубца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік самагубца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове самагубца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


самагу́бніца (11)

(4) та́ца

самагу́бны (9)

(4) ца́ца

самагу́бства (11)

(4) ца́ца

самагу́дка (9)

(8) падле́гца

самагу́ды (8)

(5) но́гца

самагуча́льны (12)

(10) самаўла́дца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

занадта стары