STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дудка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ду́дка мн. ду́дкі |
| Родны каго? чаго? |
ду́дкі мн. ду́дак |
| Давальны каму? чаму? |
ду́дцы мн. ду́дкам |
| Вінавальны каго? што? |
ду́дку мн. ду́дкі |
| Творны кім? чым? |
ду́дкай, ду́дкаю мн. ду́дкамі |
| Месны у кім? у чым? |
ду́дцы мн. ду́дках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пад чужую дудку паскачаш — потым адплачаш.
беларуская нацыянальная ідэя:
хавацца, каб захавацца
dudka — беларуская лацінка
Слова дудка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дудка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дудненне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дудзе́нне (8)
(5) ву́дка ‹
› дудзе́ць (7)
(9) самагу́дка ‹
› ду́дзіцкі (8)
(7) пагу́дка ‹
› дудкава́ты (9)
(6) жлу́дка ‹
› ду́дкавы (7)
(5) пу́дка ‹
› ду́дкі (5)
(8) спару́дка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
