STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова пагрукванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
пагру́кванне мн. пагру́кванні |
| Родны каго? чаго? |
пагру́квання мн. пагру́кванняў |
| Давальны каму? чаму? |
пагру́кванню мн. пагру́кванням |
| Вінавальны каго? што? |
пагру́кванне мн. пагру́кванні |
| Творны кім? чым? |
пагру́кваннем мн. пагру́кваннямі |
| Месны у кім? у чым? |
пагру́кванні мн. пагру́кваннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
прочкі — пакіданне на некаторы час сваёй хаты, сям'і з прычыны нязгоды, неладоў
ісці ў прочкі — сыходзіць з дому, не ўжыўшыся з мужам або жонкай
сабрацца (пайсці) у прочкі — звычайна пайсці ад мужа; пакінуць сям’ю, сваю хату з прычыны неладоў
03.05.1791
Першая ў Еўропе Канстытуцыя.
ВКЛ — Вельмі Крутыя Людзі.
pahrukvannie — беларуская лацінка
Слова пагрукванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пагрукванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пагрукотванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пагрукаце́ць (11)
(10) пану́кванне ‹
› пагру́кацца (10)
(11) падну́кванне ‹
› пагру́каць (9)
(11) прыну́кванне ‹
› пагруквацца (11)
(12) падгру́кванне ‹
› пагру́кваць (10)
(10) насу́кванне ‹
› пагруко́тванне (13)
(12) перасу́кванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
