пагрукотванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова пагрукотванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	пагруко́тванне мн. пагруко́тванні
Родны каго? чаго?	пагруко́твання мн. пагруко́тванняў
Давальны каму? чаму?	пагруко́тванню мн. пагруко́тванням
Вінавальны каго? што?	пагруко́тванне мн. пагруко́тванні
Творны кім? чым?	пагруко́тваннем мн. пагруко́тваннямі
Месны у кім? у чым?	пагруко́тванні мн. пагруко́тваннях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

вы́зарыць — стаць ясным, зорным (пра неба)
— Бачыце, як неба вызарыла. У такую ноч і пешкі прайсціся хораша... (Тарас Хадкевіч)
Запішыце сабе ў нататнічак як заклік:
У такую ноч і пешкі прайсціся хораша.

Штодзень (або штоноч) трэба праходзіць 4 км.

Ведаеце, у чым праблема з фруктамі? Яны нестабільныя. Адны яблыкі смачныя, другія нясмачныя. Адны апельсіны салодкія, другія кіслыя. А ведаеце, што заўжды стабільна смачнае? Чыпсы.

аж нос упры́сядкі

pahrukotvannie — беларуская лацінка

Слова пагрукотванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: