прынукванне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова прынукванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	прыну́кванне мн. прыну́кванні
Родны каго? чаго?	прыну́квання мн. прыну́кванняў
Давальны каму? чаму?	прыну́кванню мн. прыну́кванням
Вінавальны каго? што?	прыну́кванне мн. прыну́кванні
Творны кім? чым?	прыну́кваннем мн. прыну́кваннямі
Месны у кім? у чым?	прыну́кванні мн. прыну́кваннях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Жыццё пражыла — як на свінні праехала.

Каб запаволіць час, спрабуйце новае, падарожнічайце, знаёмцеся з новымі людзьмі, пачніце новы праект.

Расамаха — фальк. ’страшыдла ў вобразе жанчыны, у якой распушчаныя валасы і стальныя грудзі, ёю страшаць малых дзяцей’ / у руса́ўкі жэлезные цыцкі і косы роспушчэны

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы

prynukvannie — беларуская лацінка

Слова прынукванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: