назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова пазоўніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
пазо́ўніца мн. пазо́ўніцы |
Родны каго? чаго? |
пазо́ўніцы мн. пазо́ўніц |
Давальны каму? чаму? |
пазо́ўніцы мн. пазо́ўніцам |
Вінавальны каго? што? |
пазо́ўніцу мн. пазо́ўніц |
Творны кім? чым? |
пазо́ўніцай, пазо́ўніцаю мн. пазо́ўніцамі |
Месны у кім? у чым? |
пазо́ўніцы мн. пазо́ўніцах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Ціхім крокам далей зойдзеш.
Здаецца, я б мог працаваць у ААН. Я заўсёды абураны і заклапочаны, але нічога не раблю.
pazoŭnica — беларуская лацінка
Слова пазоўніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пазоўніца — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пазумент + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пазо́ў (5)
(11) калядо́ўніца ‹
› пазо́ўка (7)
(12) паслядо́ўніца ‹
› пазо́ўнік (8)
(12) бразджо́ўніца ‹
› пазо́ўны (7)
(9) адзо́ўніца ‹
› пазраза́ны (9)
(10) смако́ўніца ‹
› пазраза́ны (9)
(10) шпако́ўніца ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
план на паўгода