STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова паперчына
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
папе́рчына мн. папе́рчыны |
| Родны каго? чаго? |
папе́рчыны мн. папе́рчын |
| Давальны каму? чаму? |
папе́рчыне мн. папе́рчынам |
| Вінавальны каго? што? |
папе́рчыну мн. папе́рчыны |
| Творны кім? чым? |
папе́рчынай, папе́рчынаю мн. папе́рчынамі |
| Месны у кім? у чым? |
папе́рчыне мн. папе́рчынах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
бэ́сціць / збэ́сціць
1. Лаяць, зневажаць, ганьбіць. Бэсціць суседа.
2. Брудзіць, псаваць, неакуратным карыстаннем даводзіць да непрыгоднасці (пра вопратку). Бэсціць сукенку.
Разумееш, што пасяліўся не ў самым добрым раёне, калі здымаеш грошы ў банкамаце з засохлымі кроплямі крыві на экране.
papierčyna — беларуская лацінка
Слова паперчына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік паперчына — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове паперчынка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› па́перць (7)
(7) гарчы́на ‹
› папе́рчаны (9)
(7) ча́рчына ‹
› папе́рчаны (9)
(9) цуке́рчына ‹
› папе́рчынка (10)
(7) ку́рчына ‹
› паперчыцца (10)
(7) пясчы́на ‹
› папе́рчыць (9)
(9) дада́тчына ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
