ў
і
чарцяня́чы — прыметнік чарчэ́нне — назоўнік
канцэпт

чарчына

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова чарчына
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ча́рчына

мн.  ча́рчыны
Родны
каго? чаго?
ча́рчыны

мн.  ча́рчын
Давальны
каму? чаму?
ча́рчыне

мн.  ча́рчынам
Вінавальны
каго? што?
ча́рчыну

мн.  ча́рчыны
Творны
кім? чым?
ча́рчынай, ча́рчынаю

мн.  ча́рчынамі
Месны
у кім? у чым?
ча́рчыне

мн.  ча́рчынах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

у жываце салаўі пяюць — хто-н. вельмі хоча есці, адчувае моцны голад


You are not too old to change your mind, make new friends, learn something new, travel to a new place and fall in love again.

па-беларуску гэта гучыць яшчэ прыгажэй

čarčyna — беларуская лацінка

Слова чарчына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік чарчына — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове чарчэнне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


чарця́ка (7)

(7) шапчы́на

чарцянё́ (7)

(7) купчы́на

чарцяня́чы (9)

(7) гарчы́на

чарчэ́нне (8)

(9) цуке́рчына

ча́ры (4)

(9) папе́рчына

чарэ́мхавы (9)

(7) ку́рчына


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

фатэль

twitter.com: @vandubovik