STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова апалубка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
апа́лубка мн. апа́лубкі |
| Родны каго? чаго? |
апа́лубкі мн. апа́лубак |
| Давальны каму? чаму? |
апа́лубцы мн. апа́лубкам |
| Вінавальны каго? што? |
апа́лубку мн. апа́лубкі |
| Творны кім? чым? |
апа́лубкай, апа́лубкаю мн. апа́лубкамі |
| Месны у кім? у чым? |
апа́лубцы мн. апа́лубках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Жыві так, каб і па смерці жыў.
Як сказаў адзін разумны чалавек, не памятаю ўжо як яго звалі, і забыўся ўжо, што ён сказаў, але думка была добрая.
apalubka — беларуская лацінка
Слова апалубка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік апалубка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове апалубшчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› апало́ць (7)
(7) аску́бка ‹
› апа́лубачны (10)
(5) лу́бка ‹
› апа́лубіць (9)
(7) галу́бка ‹
› апа́лубкавы (10)
(10) распа́лубка ‹
› апа́лублены (10)
(8) падлу́бка ‹
› апа́лублены (10)
(8) про́лубка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
