ў
і
парфі́р — назоўнік парфі́равы — прыметнік
канцэпт

парфіра

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова парфіра
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 парфі́ра

мн.  парфі́ры
Родны
каго? чаго?		 парфі́ры

мн.  парфі́р
Давальны
каму? чаму?		 парфі́ры

мн.  парфі́рам
Вінавальны
каго? што?		 парфі́ру

мн.  парфі́ры
Творны
кім? чым?		 парфі́рай, парфі́раю

мн.  парфі́рамі
Месны
у кім? у чым?		 парфі́ры

мн.  парфі́рах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Каб каза не скакала, то б нагі не зламала.


— А як вы піцу замаўляеце?
— Піца-піца, не дуры, ты ў бакі мне не ідзі, ем цябе я з Колаю, каб энергіі паболела.


parfira — беларуская лацінка

Слова парфіра (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік парфіра — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове парфіраносец + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› парушэ́нец (9)

(4) мі́ра ‹

› парушэ́нне (9)

(8) пальмі́ра ‹

› парфі́р (6)

(6) рапі́ра ‹

› парфі́равы (9)

(5) аці́ра ‹

› парфірано́сец (12)

(7) марці́ра ‹

› парфірано́сны (12)

(5) ка́йра ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

упрыгожыла пакой